O książce: 2014 / We wspomnieniach sióstr Zofii i Natalii Samuilovej o przedrewolucyjnym dzieciństwie, o ukochanym ojcu – księdzu prowincjalnym Sergiusz, który później zmarł w więzieniu, brzmi jak żywe echo minionej epoki. Losy rodziny Samuiłowów nierozerwalnie splatają się z tragicznymi losami kraju w XX wieku. Przenosząc czytelnika na rosyjskie odludzia lat 10.–1930. XX w., autorzy odkrywają przed nim głębiny ludzkich serc, które w straszliwych latach prześladowań Kościoła nie utraciły wiary, poświęcenia i miłości.